„Szukajcie, a znajdziecie – kołaczcie, a otworzą Wam – proście, a będzie Wam dane.”

Czyż Ojciec w Niebie nie wie, że nie wiecie co robić? Tak często powtarzany cytat z Ewangelii można wziąć na poważnie i zacząć szukać, kołatać i prosić – nawet na oślep, byle wytrwale i z wiarą, a nawet bez.

PS. I nie tylko o Ducha Świętego jak w cytacie, ale o wszystko (pieniądze też, czemu nie) – ze świadomością Ojca w Niebie.

Przede wszystkim należałoby mówić o wykorzystaniu psychoseksualnym, ponieważ wykorzystać seksualnie można także psychicznie – mową, gestem, aluzjami itp.

Podstawową zasadą powinno być NIE kontaktowanie się z wydelegowanymi jednostkami Kościelnymi, a tylko bezpośredni kontakt z PRZEŁOŻONYMI zakonnymi lub nawet GENERAŁAMI zakonów w przypadku ojców i braci zakonnych, natomiast w przypadku księży (episkopatu) – kontakt z KURIĄ BISKUPIĄ, ponieważ służby delegowane mogą i często bagatelizują lub omijają problem, natomiast każdy duchowny przełożony może użyć tzw. „świętego posłuszeństwa” lub od razu skierować sprawę do Kurii Rzymskiej, jako że ma z nią najszybszy i najłatwiejszy kontakt, a np. psycholog katolicki dla ofiar nie ma takiego kontaktu.

Nie wiedział – pierwsza, automatyczna odpowiedź. Pytał (Ojca) i wiedział – właściwa odpowiedź.

Pytajcie, a otrzymacie odpowiedzi.

Czy to słowo („Jezus”) może stać się na powrót Imieniem – prawdziwym i jedynym. „Jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną”. Ale czyż Oblubieniec nie jest wolny? Przecież może nas utrzymywać w pustce Boga, abyśmy go szukali, abyśmy szukali Jego prawdziwego imienia wolnego od naleciałości tego świata, bez pożądania świętości („Na jego imię zegnie się każde kolano”), ale w prawdzie Miłości.

Miłość to Rewolucja.

Królestwo Boże pośród Was jest, nawet dostrzegalnie, jeśli wierzycie.